KADER...

KADER...

Sözlerime nasıl ve nereden başlayacağımı bilemiyorum. Yüzlerce maden şehidi, evlerine düşen ateşler, yetim kalan çocuklar, kocasını, çocuğunu kaybeden, acıları tarifsiz geride kalanlar. “Sözlerin bittiği an” deyimini belki de hayatımda ilk defa bu kadar anlamlı buluyorum. Kaybolan her bir can, yüreğimizi ayrı ayrı dağlasa da hiçbirimiz orada, geride kalanların acısını yeterince anlayamayız, ateşin düştüğü yerde yarattığı çöküşe ancak ortak olmaya çalışıyoruz.

Evet, insanoğlunun bir kaderi vardır. Yüce yaradan, her bir kulunun alın yazısını yazar. Ancak size tedbirli olmanızı, kendinizi tehlikelere atmamanızı öğütler. Siz bütün işlerinizde önce buna dikkat eder, sonra gerisini Allah’a bırakırsınız. İddialar doğruysa eğer; almanız gereken önlemleri almayacaksınız, maden sahiplerini korumak için uluslar arası sözleşmelerden kaçacaksınız, yapılması gereken denetimlerin cılızlığını bile bile görmezden geleceksiniz, can kayıplarını minimuma indirecek basit donatılardan imtina edeceksiniz, sonra da adına kader diyeceksiniz öyle mi?

Haklılar; eğer bu ülkenin topraklarında yaşıyorsanız, kaderiniz olmayan kadere katlanmak kaderinizdir. Yaşadığınız beldelerde, madenler, ocaklar, tesisler yandaşlara peşkeş çekildiyse ve siz evinize ekmek götürebilmek için o kapılarda çalışmaya mecbursanız, işvereninizin belirlediği ücrete, şartlara uymaktan başka çareniz yoksa, günde 40 lira kazanmak için azraille kol kolaysanız ve o yevmiyeyi karınıza, çocuğunuza götüremeyecek olmanın mahcubiyetinden korkuyorsanız ve bu hayat size vatandaşlık onuru olarak layık görüldüyse, kaderinizi size o hayatı layık görenler yazmış demektir.

Soma’nın şehitleri, Allah’tan sizlere gani gani rahmet, ailelerinize, eşlerinize, çocuklarınıza sabırlar diliyorum. Dileğim, geride kalanların ve tüm emekçilerin kaderinin, bu düzenin kader yazarlarının eline düşmemesidir. Günde 40 liraya muhtaç edilen nüfus ne kadar çok olursa, pişkinlerin kaderle oynamaları o kadar kolay olacaktır.

Felaket sonrası Soma’nın, mezarlıklarında, taziye evlerinde ve sokaklarında gönüllü olarak koşturan pırıl pırıl üniversite öğrencilerini gönülden kutluyorum. Maden sahiplerinin ve siyasilerin samimiyetsizliği karşısında içimizi ısıtan sadece sizlersiniz çünkü..

İhmale ve tedbirsizliğe dayalı felaketlerin son olması dileğiyle...

https://twitter.com/ErolCanbay2

https://www.facebook.com/erol.canbay.9

Yorum Gönder 1
Facebook Yorumları 0

İsim

Yorum Gönder

Kalan Karakter:

Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×

zafer karslıoğlu 10 yıl önce

Keşke bu yazdıklarını pisliklerini temizlemek için kaderi kendi menfaatleri doğrultusunda ifade etmeye çalışanlarda okusalar.ağzına sağlık.

Cevapla

+Beğen(0) -Beğenmedim(0)

Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, pornografik, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.