05 Haziran 2015 Cuma 11:14

SONER YALÇIN: 'O PARTİYE OY VERECEĞİM ve OYUM BOŞA GİTMEYECEK!'

Usta Gazeteci, Araştırmacı ve Yazar Soner Yalçın, ODA TV ve Sözcü Gazetesinde, 'Oyum boşa gitmesin' başlıklı bir makale yayımladı. Yalçın, bu seçimde barajı aşamayacak olsa da her zaman barikatları aşan, kuvayı milliye ruhuyla kazanacak olan bir partiyi işaret etti. Bakın, meclis dışında olduğu halde Soner Yalçın'ın umutlarını inadına yaşatan bu parti hangisi?

SONER YALÇIN: 'O PARTİYE OY VERECEĞİM ve OYUM BOŞA GİTMEYECEK!'

İşte Usta Gazeteci, Araştırmacı ve Yazar Soner Yalçın, ODA TV ve Sözcü Gazetesinde yayımlanan, 'Oyum boşa gitmesin' başlıklı o müthiş makalesi;

Oyum boşa gitmesin

Önce… Meselenin matematik yönüne bakalım.

Benim ağabeyim 1953 doğumlu. İTÜ mezunu, makine mühendisi.

40 yıl CHP’ye oy verdi.

Bu kez CHP’ye vermeyeceğini söyleyince çok şaşırdım.

Gerekçesi matematik!

Şöyle:

Ağabeyim Çorum’da oyunu kullanıyor.

4 milletvekili çıkaran Çorum’un 2011’deki seçmen sayısı; 385 bin 828.

AKP, 209 bin 764 oy alarak 3 milletvekili çıkardı.

CHP, 82 bin 264 oy alarak 1 milletvekili çıkardı.

MHP, 37 bin 120 oy almasına rağmen milletvekili çıkaramadı.

Hesaplama nasıl yapıldı:

Partilerin aldıkları oylar 1’den başlayıp 4’e kadar bölündü. Böylece:

AKP: 209 bin 764 oyla 1 milletvekili; 104 bin 882 oyla 2 milletvekili çıkardı.

CHP: 82 bin 264 oyla 3’üncü milletvekilliği kazandı.

Ve AKP: 69 bin 921 oyla 4’üncü milletvekilliği aldı.

Hesap bu…

Yani:

CHP’nin 12 bin oyu fazla; bu 12 bin oy çöpe gidiyor! (CHP 2 milletvekili çıkarması için 140 bin oy alması gerekiyor ki, 7 Haziran seçiminde bu pek gerçekçi değil.)

Ağabeyimin hangi partiye oy vereceğini geçmeden bir hesap daha yapalım:

MHP’nin 1 milletvekili çıkarabilmek için 70 bin oy alması gerekiyor. Bu partinin 37 bin oyu var ve 33 bin oy daha alması gerekiyor. Alabilir mi? AKP’ye giden eski oylarını geri döndürmesine bağlı… Geri alırsa, AKP’nin oyları azalacağından MHP, 70 bin altında bile 1 milletvekili çıkarabilir. Mümkün olabilir; MHP, 30 Mart 2014 seçiminde oylarını 57 bin 712’e çıkarırken, AKP oylarını 182 bin 085’e düşürdü!

Peki…

40 yıllık CHP’li ağabeyim; MHP’ye mi, HDP’ye mi yoksa Vatan Partisi’ne mi oy verecek?

“O da bana kalsın” dedi…

Stratejik oy

Şimdi… Meselenin stratejik yönüne bakalım…

7 Haziran seçiminin ortaya çıkardığı gerçek var:

Kimi seçmen, AKP’nin iktidardan gitmesi ya da tek başına iktidar olmaması için ilk kez oyunu bambaşka partiye verecek.

Bir seçmen düşünün ki; “oyumu MHP’ye de verebilirim, HDP’ye de verebilirim”diyor!

Taban tabana zıt iki milliyetçi parti arasında kararsız kalan bir seçmen profili ile karşı karşıyayız. Bunu başaran kişi Erdoğan oldu!

Erdoğan merkez partilerini yıktı; siyaseti uçlara savurdu.

Bir gerçek daha ortaya çıktı; CHP yıllarca, “bizim omzumuzda kambur var; bu nedenle sağ bize oy vermez” mazeretine sığındı! Herhalde CHP’nin sırtındaki -neyse o- “kambur” HDP kadar değildir! Çünkü, HDP’nin sırtında kan ve gözyaşı var!

Merkezdeki seçmen bu “kambura” rağmen HDP’ye oy veriyor. Demek ki seçmen gözü karardığında “kamburu” bile görmüyor!

Umarım CHP, 7 Haziran’dan sonra bu kambur söyleminden kurtulur; mazeret üretmekten vazgeçer… Ayrıca:

7 Haziran seçiminin odak noktası; AKP (ve Erdoğan’dan) kurtulmak! Oyların bu derece savrulmasının nedeni bu.

Bakınız… 2011 Genel Seçimi bu derece sert geçmedi; en azından Cemaat’ten “Yetmez Ama Evet”çi liboşlara; iş dünyasından Batı’ya kadar birçok çevre Erdoğan destekçisiydi.

Bugün hepsi Erdoğan karşıtı oldu.

Evet… Seçmenin çoğunluğu “ne olursa olsun Erdoğan’dan kurtulmak” gerekçesiyle sandığa gidip stratejik oy kullanacak…

Eklemeliyim: Bu seçim sonucunun bir diğer özelliği ise “elim kırılsaydı da vermeseydim” diyen seçmen kitlesinin fazlalığı olacak!

Oy vermenin ayrıca, matematiksel ve stratejik olmayan bir başka yönü var…

Oyum kime?

Hâlâ mailler alıyorum;

“Kime oy vereyim?”

Bu soruları yöneltenlerin maksadı, “barajı aşamayan partiye verirsem oyum boşa gider mi?” sorusuna yanıt almaktır.

Bu soruyla muhatap olunca, “acaba köşe yazarlığı yapmayı bıraksam mı” diye düşünüyorum. Çünkü… Okuyucunun hazzedeceği bir yazar değilim! Sandığın ülkemizi gericileştirdiğini ve “cici demokrasinin” kitleleri uyuşturduğunu-kandırdığını yazıyorum sürekli. Planlanmış ve dayatılmış siyaset ilgimi çekmiyor.

Bu demek değildir ki, sandığa gitmeyeceğim. Gideceğim..

Hayır!.. Kimi partilerin barajı aşması ya da birakç milletvekili eksik ya da fazla çıkarması için değil. Nicelik değil, nitelik peşindeyim…

Tüm zorluklara rağmen mücadele eden bir partiye, oyumla teşekkür etmek için sandığa gideceğim.

Bu gözükara partiye oyumla moral vermek için sandığa gideceğim.

Bu bir avuç yiğit insana “yalnız değilsiniz” mesajını vermek için sandığa gideceğim.

Evet… Oy vereceğim partinin barajı geçemeyeceğini farkındayım; ama o partinin, her şart altında mücadele edeceğine inandığım için destek oyu vereceğim…

Ayrıca… Hiç değil, yüzde 3 oy alırsa hazine yardımı almaya hak kazanacağı için bu yoksul partiye maddi katkı oyu vereceğim.

Evet…

Bir dönem şekilci “Gardrop Atatürkçüleri” vardı…

Bugün rakamcı “Baraj Atatürkçüleri” var…

Mücadele için barajı aşmak şart mı?

Mücadele için Meclis’in “kaldır elleri, indir elleri” dekoruna uyum sağlamak mı gerek?

Ben… Meclis dışındaki bu partinin inadına umudu yaşattığını gördükçe, “oyum boşa gitmemiş” diyeceğim. Oy’uma/kendime olan saygım artacak!

Biliyorum ki… Mustafa Kemal barajı değil, barikatları aşarak kazandı. Yine öyle kuvayı milliye ruhuyla kazanacağımıza inanıyorum…

Neyse…

Diyorum ya, benden köşe yazarı olmaz; yandaşlar gibi “siyaset tüccarlığını” beceremiyorum…

Soner Yalçın

Sözcü Gazetesi