Engin Ardıç'ın olayları Avusturya'dan izlediğini ve Türkiye'deki bir arkadaşını arayıp "dönersem bana bir şey yaparlar mı" diye sorduğunu belirten Süleyman Yaşar, Ardıç'ın iltica planları yapmaya başladığını, ancak gazetesinin arayıp ona "garanti" vermesinden sonra döndüğünü yazdı.

"Namaz kılmaz, oruç tutmaz, yaşı gelip geçtiği hâlde Hacca da gitmeyen hem ateist hem İslamcı, Cem Uzan’ın Star gazetesinin 9 Kasım 2002 tarihli nüshasında dönemin siyasetçilerine orço Abdullah, pezo Vecdi, hibino Recep, beşlik Bülent, tekerlek Abdüllatif gibi sıfatlar takan, herkesin karısına kızına taciz yazıları yazan paralel Engin Ardıç Gezi olayları sırasında Avusturya’daydı. Ve orada televizyonları izlerken Türkiye’de devrim olduğunu düşünüp, çok korkuyor.

Bunun üzerine telaşla sürekli arkadaşlarını arıyor. Aradığı bir arkadaşına, “Dönersem bana bir şey yaparlar mı” diye soruyor. Bu soruya karşılık arkadaşı ona, bir süre yazı yazmama tavsiyesinde bulunuyor. Tabii bu cevap üzerine Engin daha da korkuyor. Avusturya’ya iltica planları yapmaya başlıyor. Bir müddet sonra gazete arıyor. Niçin dönmediğini soruyorlar. Engin’in çok korktuğunu anlayınca Engin’e garanti veriyorlar. Yani zorla Türkiye’ye döndürüyorlar. Fakat Engin birkaç gün korkudan yazamıyor. Sonra Gezi olayları nedeniyle Türkiye’de yer yerinden oynarken o havadan sudan yazılar yazıyor. Gazete havadan sudan yazılardan hoşlanmayınca Engin’e yeni garantiler veriliyor. Ve Engin'e bir özgüven, bir cesaret geliyor.

Dün Neşe’ye sataşman için yine görevlendirildin. Engin bizim ülkemiz burası. Biz Türk’üz, senin gibi başka gidecek ülkemiz yok. Dünkü yazında İstiklal marşımıza karşı çıkıyorsun, okunmasın diyorsun. Biz anadilimiz Türkçe'yi severek konuşur, İstiklal marşımızı severek her yerde okuruz. Hangi ülkeye iltica edersen et bu senin tercihin ama biz buradayız. Bizim gidecek başka ülkemiz yok. Bizim vatanımız burası."